Fredric Brown - Ten zwariowany Wszechświat
Здесь есть возможность читать онлайн «Fredric Brown - Ten zwariowany Wszechświat» весь текст электронной книги совершенно бесплатно (целиком полную версию без сокращений). В некоторых случаях можно слушать аудио, скачать через торрент в формате fb2 и присутствует краткое содержание. Город: Warszawa, Год выпуска: 1991, ISBN: 1991, Издательство: Beta Books, Жанр: Фантастика и фэнтези, на польском языке. Описание произведения, (предисловие) а так же отзывы посетителей доступны на портале библиотеки ЛибКат.
- Название:Ten zwariowany Wszechświat
- Автор:
- Издательство:Beta Books
- Жанр:
- Год:1991
- Город:Warszawa
- ISBN:83-7001-412-7
- Рейтинг книги:4 / 5. Голосов: 1
-
Избранное:Добавить в избранное
- Отзывы:
-
Ваша оценка:
- 80
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
Ten zwariowany Wszechświat: краткое содержание, описание и аннотация
Предлагаем к чтению аннотацию, описание, краткое содержание или предисловие (зависит от того, что написал сам автор книги «Ten zwariowany Wszechświat»). Если вы не нашли необходимую информацию о книге — напишите в комментариях, мы постараемся отыскать её.
Ten zwariowany Wszechświat — читать онлайн бесплатно полную книгу (весь текст) целиком
Ниже представлен текст книги, разбитый по страницам. Система сохранения места последней прочитанной страницы, позволяет с удобством читать онлайн бесплатно книгу «Ten zwariowany Wszechświat», без необходимости каждый раз заново искать на чём Вы остановились. Поставьте закладку, и сможете в любой момент перейти на страницу, на которой закончили чтение.
Интервал:
Закладка:
Fredric Brown
Ten zwariowany Wszechświat
ROZDZIAŁ I
Błysk
Pierwsza próba wystrzelenia rakiety na Księżyc, w 1954 roku, zakończyła się niepowodzeniem. Prawdopodobnie z powodu błędu konstrukcyjnego w układzie sterowania rakieta spadła na Ziemię powodując śmierć dwunastu, osób. Chociaż nie wyposażona w głowicę bojową, rakieta, by jej lądowanie mogło być obserwowane z Ziemi, miała potencjometr Burtona nastawiony tak, by w czasie lotu przez Kosmos zgromadził olbrzymi potencjał elektryczny, który w momencie zetknięcia z Księżycem wyzwoliłby się jako błysk kilka tysięcy razy jaśniejszy od błyskawicy — i kilka tysięcy razy bardziej niszczycielski.
Na szczęście rakieta spadła w słabo zaludnionej okolicy, nie opodal wzgórz Catskill, lądując na terenie posiadłości bogatego właściciela sieci gazet. Właściciel i jego żona, dwoje gości oraz osiem osób służby zginęło na skutek wyładowania elektrycznego, które całkowicie zniszczyło dom i powaliło drzewa w promieniu ćwierć mili. Odnaleziono tylko jedenaście ciał. Uważa się, że jeden z gości, redaktor, znalazł się tak blisko miejsca katastrofy, iż jego ciało całkowicie wyparowało. Kolejna — i zakończona sukcesem — próba wystrzelenia rakiety nastąpiła rok później, w 1955 roku.
Pod koniec seta Keith Winton był już nieźle zdyszany, lecz starał się jak najusilniej tego nie okazywać. Nie grał już od lat, a tenis — z czego właśnie zdał sobie sprawę — jest stanowczo grą ludzi młodych. Nie to żeby on był stary, w żadnym razie — ale po trzydziestce szybko dostaje się zadyszki, chyba że się dużo trenuje. Keith nie robił tego i musiał się naprawdę sprężyć, żeby wygrać tego seta.
Teraz sprężył się jeszcze bardziej, na tyle, by przeskoczyć przez siatkę i podejść do dziewczyny po drugiej stronie. Był trochę zdyszany, ale zdołał się do niej uśmiechnąć.
— Masz czas na jeszcze jeden?
Betty Hadley potrząsnęła blond czupryną.
— Chyba nie, Keith. Już jestem spóźniona. Nie zostałabym tak długo, gdyby pan Borden nie obiecał, że każe szoferowi dowieźć mnie na lotnisko w Green — ville, skąd będę mogła polecieć do Nowego Jorku. Czyż on nie jest wspaniałym pracodawcą?
— Uhm — mruknął Keith, wcale nie myśląc o panu Bordenie. — Naprawdę musisz już wracać?
— Kategorycznie tak. To spotkanie absolwentek mojej starej alma mater. I nie dość, że muszę tam być, ale jeszcze każą mi wygłosić mowę; powiedzieć im, jak się redaguje magazyn z romansami.
— Mógłbym tam pójść — zasugerował Keith — i opowiedzieć im, jak się redaguje science fiction. Albo nawet magazyn typu horror, bo zanim Borden przydzielił mi Surprising Stories, prowadziłem Bloodcurdling Tales. Miewałem wtedy koszmarne sny. Może twoje koleżanki — absolwentki chciałyby o nich posłuchać, co?
Betty Hadley roześmiała się.
— Pewnie tak. Jednak to impreza tylko dla samic. Nie rób takiej smutnej miny, Keith. Zobaczymy się jutro w biurze. Przecież świat się nie kończy dzisiaj, prawda?
— No, tak — przyznał Keith. W pewnym sensie mylił się, ale nie miał o tym pojęcia.
Zajął miejsce u boku Betty, która przeszła przez kort do wielkiego domu — letniej siedziby L. A. Bordena, wydawcy licznych gazet należących do koncernu Bordena.
— Mimo wszystko powinnaś zostać i obejrzeć fajerwerk — powiedział do niej.
— Fajerwerk? A, masz na myśli rakietę. A będzie co oglądać, Keith?
— Mają taką nadzieję. Czytałaś coś o tym?
— Niewiele. Wiem, że rakieta ma błysnąć, kiedy zderzy się z Księżycem — jeżeli to nastąpi. I spodziewają się, że błysk będzie widoczny gołym okiem, tak że wszyscy na to czekają. Ma to nastąpić piętnaście po dziewiątej, prawda?
— Szesnaście po dziewiątej. Ja w każdym razie czekam na to z niecierpliwością. Jeśli będziesz miała okazję, patrz na środek tarczy, dokładnie między rogami półksiężyca. Jest nów, w razie gdybyś nie wiedziała, i rakieta uderzy w obszar zacieniony. Jeżeli patrzeć bez teleskopu, zauważy się tylko słaby błysk, jak płomyk zapałki zapalonej dwie przecznice dalej. Trzeba się przyglądać bardzo uważnie.
— Mówią, że rakieta nie posiada ładunku wybuchowego. Co spowoduje błysk?
— Wyładowanie elektryczne o niespotykanej dotąd sile. Rakieta jest wyposażona w nowy przyrząd — opracowany przez profesora Burtona — wykorzystujący przyspieszenie i przekształcający je w potencjalną energię elektryczną — elektryczność statyczną. Cała rakieta jest jakby ogromną butelką lejdejską. I leci w próżni kosmicznej, tak że ładunek nie może uciec ani się wyzwolić w postaci błysku, dopóki rakieta nie uderzy w cel, a kiedy to nastąpi… no, to będzie coś więcej niż błyskawica. Zbledną przy tym wszystkie krótkie spięcia.
— Czy nie prościej byłoby użyć materiału wybuchowego?
— Och, z pewnością, ale w ten sposób otrzymamy o wiele jaśniejszy błysk przy mniejszym ciężarze rakiety, niż gdybyśmy zaopatrzyli ją w głowicę — nawet atomową. A potrzebny jest jasny błysk, nie eksplozja. Oczywiście, rakieta zniszczy trochę terenu — nie tyle co bomba A, ale raczej jak zwykła bomba burząca — jednak to nie ma znaczenia. Oni się spodziewają, że przez dołączenie spektrometrów do wszystkich wielkich teleskopów na nocnej stronie Ziemi dowiedzą się sporo o składzie gleby Księżyca. Oni…
Doszli już do bocznych drzwi domu i Betty Hadley przerwała Keithowi kładąc mu dłoń na ramieniu.
— Przepraszam, że ci przerywam, Keith,ale naprawdę muszę się spieszyć. Słowo daję, inaczej spóźnię się na samolot. Cześć.
Wyciągnęła do niego rękę, ale Keith Winton nie ujął jej, lecz położył ręce na ramionach dziewczyny i przyciągnął ją do siebie. Pocałował ją — i przez zapierającą dech w piersi sekundę jej wargi poddały się jego wargom. Później się odsunęła — ale oczy miała błyszczące i odrobinę zamglone. Powiedziała:
— Cześć, Keith! Zobaczymy się w Nowym Jorku.
— Jutro wieczorem? Umowa stoi.
Kiwnęła głową i wbiegła do domu. Keith został przed drzwiami z wyrazem oszołomienia na twarzy, oparty o słupek werandy. Znów zakochany, ale tym razem różniło się to od wszystkich jego dotychczasowych miłostek.
Zna Betty Hadley zaledwie od trzech dni; w rzeczy samej przed tym cudownym weekendem widział ją tylko raz. Było to w czwartek, kiedy po raz pierwszy zjawiła się w Wydawnictwach Bordena. Miesięcznik, który redagowała, Perfect Love Stories, został właśnie odkupiony przez Bordena od mniejszego wydawcy. I Borden był na tyle sprytny, by przejąć magazyn razem z redaktorką. Betty Hadley radziła sobie bardzo dobrze przez trzy lata jako naczelny redaktor, a Whaley Pub — lishing Company chciała sprzedać magazyn tylko dlatego, że zmieniła profil wydawniczy, przechodząc wyłącznie na publikacje czasopism popularnonaukowych; Perfect Love Stories był ich ostatnim magazynem zawierającym wyłącznie prozę.
Tak więc Keith spotkał Betty Hadley w czwartek i czwartek wydawał mu się teraz najważniejszym dniem w jego życiu.
W piątek musiał pojechać do Filadelfii i zobaczyć się z jednym ze swych autorów, facetem, który naprawdę umiał pisać, ale otrzymał zaliczkę na poczet nowej powieści i zdawało się, że o tym zapomniał. Keith próbował nakłonić go do pracy i jego zdaniem, zrobił to skutecznie.
W każdym razie ominęło go spotkanie z Joe Doppelbergiem, jego najzagorzalszym wielbicielem, który wybrał sobie piątek na dzień wizyty w Nowym Jorku i odwiedziny w biurach Bordena. Sądząc po listach Joe Doppelberga, unikniecie spotkania z nim było niewątpliwym sukcesem.
Читать дальшеИнтервал:
Закладка:
Похожие книги на «Ten zwariowany Wszechświat»
Представляем Вашему вниманию похожие книги на «Ten zwariowany Wszechświat» списком для выбора. Мы отобрали схожую по названию и смыслу литературу в надежде предоставить читателям больше вариантов отыскать новые, интересные, ещё непрочитанные произведения.
Обсуждение, отзывы о книге «Ten zwariowany Wszechświat» и просто собственные мнения читателей. Оставьте ваши комментарии, напишите, что Вы думаете о произведении, его смысле или главных героях. Укажите что конкретно понравилось, а что нет, и почему Вы так считаете.