Корней Чуковский: Для дзяцей

Муха, Муха-Цакатуха,
Залацістая пяюха!

Муха сцежкаю ішла,
Муха грошыкі знайшла.

На кірмаш - глядзець тавар,
Там купіла самавар:

«Запрашаю, прусачкі,
На гарбату й піражкі!»

Прусачкі спяшаліся,
Гарбаткі напіваліся,

А кузуркі -
Па тры кубкі
З абаранкам,
З малачком:
Сёння Муха-Цакатуха
Імянінніца!

Потым блошкі прыскакалі
Боцікі прэзентавалі.
Боты незвычайныя,
Спражкі дужа файныя.

Завітала ў госці
Панначка-пчала
Сотавага мёду
Мушачцы дала...

«Ах, краса-мятлушачка,
Ешце булку з макам.
Ці не да спадобы вам
Нашыя прысмакі?»

Раптам нейкі сівачок-павучок
Муху - цап! -
І пацягнуў у куток
Хоча бедную забіць,
Цакатуху загубіць!

«Дарагія госці, памажыце!
Злодзея ліхога засячыце!
І карміла я вас,
І паіла я вас,
Не пакіньце мяне
Ў мой смяротны час!»

Ды жукі-чарвякі
Забаяліся,
Па кутах, хто куды,
Пахаваліся:
Пчолкі -
У кашолкі,
Жук -
У капшук,
А багоўкі пад ложкі -
Берагуць свае ножкі!

І ніхто не вядзе
Нават вухам:
Прападай-памірай,
Цакатуха!

Ну а конік, ну а конік,
Быццам той зялёны коннік,
Скок, скок, скок, скок!
У хмызы,
Пад масток
І маўчок!

Ліхадзей жа ж зусім не жартуе,
Павуціннем ахвяру мацуе,
Іклы гострыя ў сэрца ўсаджае
І ейную кроў выпівае.

Муха крыкма крычыць,
Выдзіраецца,
Ну а злодзей маўчыць,
Выскаляецца.

Раптам - чуй! - ляціць, звініць
Цененькі Камарык,
Зырка у руцэ гарыць
Цененькі ліхтарык.

«Дзе забойца-ліхадзей?
На двубой няхай ідзе!»

Шабельку бярэ ў руку,
Смела ёй махае,
І з размаху Павуку
Галаву ссякае!

Муху кліча да вакна,
Усміхаецца яна.
«Я зладзею рады даў,
Я цябе уратаваў,
І чаму б нам, маладзіца,
Зараз жа не ажаніцца?»

Тут кузуркі ды жучочкі
Павылазілі з куточкаў:
«Слава, слава Камару -
Баявому ваяру!»

Прыляталі матылі
Ды запальвалі вагні -
Стала вельмі весела,
Проста любата!

Гэй, хутчэй, станожкі,
Бяжыце па дарожцы,
Бяжыце па музыкаў,
Будзем мы скакаць!

Тут музыкі прыбягалі,
Ў барабаны грукаталі.
Бом! бом! бом! бом!
Танчыць Муха з Камаром.

А за імі Клоп, Клоп
Боцікамі гоп, гоп!

Чарвячкі са смаўжамі,
Конікі - з мурашамі.
А жукі рагатыя,
Хлопцы зухаватыя,
Шапкамі махаюць,
Мятлушак запрашаюць.

Тара-ра і цілі-лі,
Госці танчыць пачалі.

Весялосці стае -
Муха замуж ідзе
За ваяку баявога,
Маладога Камара!

Смоўж старанна скакаў,
Боты чыста стаптаў
Са смаўжыхай скача
Ды кузуркам кажа:

«Вы кузурачкі,
Мае любачкі,
Прыга-прыга-прыга-прыга-прыгажулечкі!»

Боты скрозь рыпяць,
І абцасы грымяць, -
Мы да раніцы
Будзем бавіцца:
Сёння Муха-Цакатуха
Імянінніца!

Коўдра з ложка,
Як на ножках,
Паскакала да дзвярэй.
І падушка з прасціною
Без аглядкі ўслед за ёю
Паімчалася хутчэй.

Я за свечку,
Свечка - ў печку!
Я за кніжку,
Але - дзе там! -
І яна за імі следам
Скок ды скок
І - наўцёк!

Я хачу напіцца чаю,
К самавару падбягаю,
А пузаты з усіх ног
Уцякае за парог.

Што такое?
Што такое?
Што тут робіцца ў пакоі?
І чаму ж
Усё кругом
Закруцілася круцёлкай
Ды памчалася бягом?

Стол за лыжкай,
Бот за кніжкай,
Качарга за пірагом -
Мітусіцца ўсё
І скача,
І ляціць усё кулём.

Раптам з мамінай са спальні,
Перапоўнены вадой,
Выбягае Умывальнік
І ківае галавой:

«Ах ты, брыдкі, ах ты, брудны,
Не хлапчук, а парася!
Ты чарней за камінара!
Падзівіся на сябе:
У цябе на шыі сажа,
У цябе на носе каша.
Ты ж увесь такі мурзіла,
Што і кніжкі і чарніла
Паўцякалі ад цябе.

На світанні, раніцою,
Чыста мыюцца вадою
Мышаняты й кацяняты,
Кураняты й качаняты
І конікі-скакуны.

Ты адзін не любіш мыцца,
І няма чаго дзівіцца,
Што ўцякаюць ад мурзілы
І панчохі, і штаны.