Francis Allan - Het Eiland Schiermonnikoog en Zijne Bewoners

Ook het lot dat der voormalige buurtschappen op dit eiland ten deele is gevallen, bewijst mede de verandering, welke de natuurlijke toestand van Schiermonnikoog heeft ondergaan. Vroeger namelijk, bestonden hier 4 buurtschappen, Ooster – en Westerburen, Binnendijken en Dompen. Deze laatste buurt, welke voorheen tot Westerburen behoorde, is omstreeks het midden der 18e eeuw ten gevolge van overstrooming en afkabbeling vernietigd, welk lot ook later ten deele aan Oosterburen was beschoren. —

Een eigenlijk geregeld dorp of vlek, bestond er vóór 1720 niet. De buurten telden te zamen een 160-tal woningen, die nagenoeg zonder regel verspreid lagen. – Tegenwoordig bevat Schiermonnikoog een vijftal buurten, die ééne gemeente uitmaken, n. l. de Voorste Streek, de Lange Streek, de Middenstreek, Vierhuizen en Zevenhuizen, benevens een paar meer afgelegen boerenplaatsen, te zamen bevattende p. m. 900 inwoners.

Door de hierboven genoemde verplaatsing oostwaarts heen, erlangde Oosterburen eene merkelijke uitbreiding, en werd langzamerhand een regelmatig aangelegd dorp, dat voornamelijk uit twee rijen huizen bestaat, die van elkander onderscheiden worden door de benamingen van „de Oosterstraat of Voorstreek en de Westerstraat of Achterstreek, waarvan eerstgenoemde het langste en het meest bevolkt is, terwijl de andere, als bevattende de voornaamste huizingen, zoo als van den geneesheer, ontvanger enz., het aanzienlijkste voorkomen heeft.

Beide hoofdstraten strekken zich van het westen, oostwaarts uit, en zijn niet geplaveid. —

De tegenwoordige kerk, welker stichting van 1762 dagteekent, is in het midden dier straat, op een ruim plein dat tot algemeene begraafplaats dient, gebouwd. Het is een langwerpig vierkant gebouw, dat zeer net betimmerd is en dat, bij eene breedte van 25, eene lengte van 60 voeten heeft. Op het midden der kap is eenen zeskanten groen geverwden toren, waarin een’ klok hangt, die, naar men zegt, afkomstig is van een Engelsch schip, dat op de kusten van dit eiland strandde.

Aan de oostzijde bezit dit bedehuis twee, aan den noordkant vier, en aan de zuidzijde vijf ramen. Van de twee over elkander gelegene ingangen is die aan de westzijde de hoofdingang met een portaal. Het inwendige der kerk, welke een verwulf heeft, is versierd met eenige fraaije wapenborden van de adellijke familie der Stachouwers, terwijl een verheven zitbank, waaronder een grafkelder, het eigendom is van de vroegere bezitters of heeren van dit eiland, dat ten jare 1638 tot eene Vrije Heerlijkheid werd verheven, en door de Staten der provincie Friesland beschonken, met de landen

Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

Sedert 1853 bezit het eiland twee vuurtorens. De eerste staat N. N. W. van de kerk; de andere N. W. ten W. van daar. Beiden zijn 103 voeten hoog. De eerste staat op het vlakke land, de andere op eene duin. Bij heldere lucht zijn dezelve op eenen afstand 5 mijlen in zee zigtbaar. Er branden staande lichten in van de 2e klasse.