Уладзiмiр Караткевiч - Ciвая легенда

Юрод, што стаяў амаль на дарозе, працягнуў рукі і дрыжачымі пальцамі гладзіў, лашчыў паветра, кранаў яго, як сляпы.

– Сынок... Сынок...

Страшны твар і сляпая галава плылі над натоўпам, усё аддаляючыся і аддаляючыся.

Шалёныя, незразумелага колеру вочы затрымаліся на маім твары.

Зноў упаў удар звана.

І аддаляўся, аддаляўся воз. І вецер гуляў грывай валасоў, гладзіў твар чалавека і сляпыя вочы той, што прыпала да яго.

Я плакаў. Я не саромлюся прызнацца ў гэтым і не саромлюся сваіх слёз.

– Божа, злітуйся над зямлёю, што нараджае такіх дзяцей.

Першая публікацыя: “Полымя”, 1961, № 4, пад назвай “Раман Ракута”.

Упершыню ў кніжным выданні: Караткевіч У. Блакіт і золата дня. – Мн.: Дзяржвыд. БССР, 1961.

Перакладзена на рускую мову.

Гэтаму дзіву дзівіўся і я: ніколі не бачыў такой вялікай кучы каменняў

Замкавых вартаўнікоў і бамбардных майстраў

Шнураваная жаночая вопратка

Найбольш радавітая частка магнацтва

Кароткі меч

Рагаціны

Карбач - кароткі бізун

Месца бітвы ў германа-шведскай вайне

Густаў-Адальф - шведскі кароль

Дух лясоў у германскай міфалогіі

Агнец божы; каталіцкі нашыйны знак

Дзень гневу, дзень слёз, дзень велічы і горычы

Лясное стварэнне ў старажытнай беларускай народнай паэзіі. Дзяўчына з крыльцамі матыля або птушкі – тое самае, што віла ў сербаў і фея ў старажытных брэтонцаў

Вандроўныя

Фелендыш - галандскае сукно

Намеснік войта, адзін з упраўляючых горадам

Суддзя, якога выбіраюць з дваран на час смуты або міжцарства

Тонкае, вельмі дарагое сукно

Стахор Мітковіч і Гаўрыла Іваноў – верхаводы паўстання горада Магілёва супраць караля (1606 – 1610 гг.)

Выгнанне

Жаночая верхняя вопратка

Дыба