Фиш Г. Здравствуй, Дания! Отшельник Атлантики. Путешествия по Дании и Исландии M, 1963.
Хойслер А. Германский героический эпос и сказание о Нибелунгах. M, 1960. п
Хроника Эрика. Выборг, 1994.
Художественный язык средневековья. M, 1982.
Хьяльмаурссон Й.Р. История Исландии M, 2003.
Чернышева О. В., Комаров Ю. Д. Церковь в скандинавских странах. M, 1988.
Чеснокова Т. А Россия — Швеция. Диалог культур. M, 2004.
Шарыпкин Д. М. Скандинавская литература в России. Л, 1980.
Шерр И. Всеобщая иллюстрированная история литературы. M, 1905.
Шерр И. Всеобщая история литературы. СПб, 1863.
Широкова Н. С. Культура кельтов и нордическая традиция античности. M, 2000.
Шлегель Ф. История древней и новой литературы. В 2 ч. СПб, 1834.
Щепкин Е. Скандинавский обряд погребения с кораблем в произведениях древнескандинавской литературы // ЖМНП. СПб, 1894. 4. 295, сентябрь. Отдел наук
Эдда. Скандинавский эпос / Пер. С. Свириденко. M, 1917.
Элиаде М. Тайные общества. М.; СПб, 1999.
Элиаде М. Шаманизм. Киев, 2000.
Эпос Северной Европы. М, 1989.
Эпоха крестовых походов. М, 2005.
Ярхо Б. Мансанг. М, 1917.
Andersen P. S. Samlingen av Norge og kristningen av landet 800–1130. Oslo, 1977.
Agrell S. Runornas tallmystik och dens antikka fdrebild. Stockholm, 1927.
Almgren B. The Viking. AB Nordbok, 1975.
Arntz H. Runenkunde. 1935.
Baeksted A M&lruner og troldruner. Oslo, 1952.
Batey C, Clark Yn Page R. /, Price N. S. Cul tural Atlas of the Viking World. Amsterdam, 1994.
Blindheim C. TheViking Age. Oslo, 1974.
Blum R. The Book of Runes. New York, 1982.
Branston B. The Lost Gods of England. New York, 1957.
Bugge S. Norges Innskrifter med de Aeldre RuneF. Oslo, 1905–1913.
Bugge S., Olsen M. Norges Innskrifter med de Aeldre Runer, I–III. Oslo, 1891-1924.
Butler E. M. Ritual Magic. Cambridge, 1949.
Byock J.L. Medieval Iceland. Berkley, 1988.
Christensen A.E. Guide to the Viking Ship Museum. Oslo, 1987.
Cohat Y. The Vikings. London, 1987.
Cunnigham S. Earth Power. St. Paul, MN, 1984.
Davidson H.REUis. Pagan Scandinavia. London, 1993.
Donovan F. The Vikings. New York, 1964.
Friesen von O. Om runeskriftens harkomst. Uppsala, 1904.
Friesen von O. Runoma // Nordisk Kultur. Bd. VI. Stockholm, 1933.
Friesen von O. Rokstenen. Stockholm, 1920.
GadeliusB. Tro och ofVertro i g&ngna tider. Stockholm, 1912.
GenngH. Glossar zu den Liedern der Edda. Paderborn, 1907.
Graham-CampebeUJ. The Viking World. London, 1980.
Hasenfratz H. P. Die religiose Welt der Germanen. Ritual, Magie, Kult, Mythus. Freiburg, Br, 1992.
Howard M. The Runes. Wellingborough, 1980.
Host G. Runer. Oslo, 1976.
Indrebo G. Norsk maalsoga. Bergen, 1951.
Jakobsen L. Forbandelsesformularer. Oslo, 1935.
Jansson S. В. E Runeinskrifter i Sverige. Stockholm, 1963.
Jesch J. Women in the Viking Age. Woodbridge, 1991.
Jochens J. Women in Old Norse Society. Y, 1995.
Jones G. A. History of the Vikings. Oxford, 1984.
Krause W. Jankuhn H. Runeninschriften im alteren Futhark. 1966.
Kulturhistorisk Leksikon for Nordisk Middelalder 1–22. Oslo, 1956–1978.
Lehman A. Overtro og trolddom. Kobenhavn, 1968.
Lindquistl. Sigtuna-galdern. Stockholm, 1932.
List G. Das Geheimnis der Runen. Wien, 1908.
Magnusson M. Viking. London, 1976.
Marstrander C. J. S. Om runene og runenevnes oprindelse // Norsk Tidskrift for Sprogvitenskap, 1. Bd, 1928. 3. Bd., 1929
Marstrander S. De skjulte skipene. Oslo, 1986.
Moltke E. Runerne i Danmark og deres oprindelse. Kobenhavn, 1976.
Nylen E. Stones, Ships and Symbols. Stockholm, 1988.
Olsen B. Runerne i den oldislandske Literatur. Kobenhavn, 1890.
Olsen M. Runekammen fra Setre. Oslo, 1933.
Osborne Mv Longland S. Rune Games. Boston, 1982.
Page R.I. Chronicles of the Vikings. London, 1995.
Pedersen H. Runernes Oprindelse //Aarb. f. Nord. Oldk, 1923.
Pencak W. The Conflict of Law and Justice in the Icelandic Sagas. Amsterdam, 1995.
Peterzen J. Magi. Stockholm, 1971.
Roesdahl E. Vikingernes Verden. Kobenhavn, 1987.
Rohan M. S MlanR. S. The Hammer and the Cross. Oxford, 1980.
Runorna. Stockholm, 1933.
Runristningar Stockholm, 1994.
Saivyer P. H. Kings and Vikings. New York, 1994.
Simpson J. Everyday Life in the Viking Age. New York, 1971.
Steinsland G., Sorensen Р. M. Menneske og makter i vikingenes verden. Oslo, 1994.
Stenton F. The Bayeux Tapestry. London, 1965.
Strom F. Nordisk hedendom. Lund, 1967. The Northern World. AD 400-1100. New York, 1980.
Thorsson E. Futhark. York Beach, ME, 1984.
Turuille-Petre E. O. G. Myth and Religion of the North. Connecticut, 1977.
Turuille-Petre E. O. G. Nine North Studies. London, 1972.
Turvitte-Petre E. O. G. Scaldic Poetry. Oxford, 1976.
Uelie E. Nordische-Germanische Mythologie als Mysteriengeschichte. Stuttgart, 1965.
Willis T. The Runic Workbook. Wellingborough, 1986.
Wimmer L. Runeskriftens Oprindelse og Utvikling i Norden. Qslo, 1847.
В результате постоянного обращения исландцев к своим истокам саги и сейчас не менее популярны, чем в Средние века. Каждый день в самый «прайм-тайм» на радио читают в течение 15 минут какую-нибудь сагу, а затем еще в течение 15 минут обсуждают ее.
Значение этих древних литературных произведений для исландской культуры столь велико, что многие забавные истории и анекдоты связаны именно с сагами. Одна из самых лучших — история о свирепом таксисте, которого как-то в праздничный вечер остановили четверо студентов. Поскольку на многие мили такси было одно, водитель решил проверить, достойны ли молодые люди его услуг. А потому он объявил, что посадит их только, если они процитируют ему на память начало «Саги о Ньяле». К счастью, один из студентов знал первые строки саги, и таксист отвез молодых людей домой. Трудно себе представить какую-нибудь другую страну, в которой таксист мог так озадачить студентов, а молодые люди — успешно справиться с трудным заданием.
Ганза — союз торговых городов — Гамбурга, Бремена, Кельна, Гданьска, Риги и других во главе с Любеком, окончательно сформировавшийся к 1367— 1370 годам. Целью Ганзы была активная посредническая торговля между востоком, западом и севером Европы по Балтийскому и Северному морям.
Читать дальше