Emma Darcy: Nie Igraj Ze Mną

Odłożył naszyjnik do pudełka i zwrócił twarz ku żonie. W jego oczach i głosie zabrzmiała determinacja.

– Poślubiłem cię, bo wybrałem twoją wizję przyszłości, a nie plany Nicole. Nie kochałem cię, Kate, ale pragnąłem małżeństwa z tobą w takim kształcie, jaki mi oferowałaś. Opór, który mi stawiałaś, stał się dla mnie wyzwaniem i pozwolił uwolnić się od myślenia o Nicole. Nie wyobrażasz sobie, jak fascynowały mnie zmiany, które powoli zacząłem w tobie dostrzegać. Z czasem zaczęłaś na mnie reagować, tak jak tego pragnąłem. Nie mogłem znieść myśli, że ukrywasz przede mną część swojej osobowości. Ja chciałem poznać ciebie całą…

– Ale sam przede mną ukrywałeś sekrety – wtrąciła ze znużeniem Kate. – A jak wytłumaczysz swoją reakcję, kiedy Sonia Benelle…

– Kiedy wymieniła imię Nicole? Wtedy dopiero doceniłem związek z tobą. Nagle uświadomiłem sobie, że Nicole już w ogóle mnie nie obchodzi. Ty stałaś się dla mnie ważniejsza niż kiedykolwiek wcześniej ona.

– Kłamiesz – rzuciła cierpko i zamknęła oczy. Po chwili poczuła, że Alex kładzie się obok niej i w panice uchyliła powieki. Objął jej dłonie swoimi i przycisnął je tak, jakby chciał ją o czymś upewnić.

– Kate, uwierz mi. Mówię prawdę.

– To niemożliwe – zaprotestowała ze znużeniem. – Kiedy weszła twoja matka…

– I zaczęła mówić, że zawiodłem Nicole, przypomniałem sobie moją obsesję na jej temat i z niesmakiem przyznałem, że dałem się złapać w jej sieci. Wtedy spojrzałem na ciebie i stwierdziłem, że mając ciebie, jestem wielkim szczęściarzem. – Alex wypuścił dłonie Kate i pogłaskał ją po twarzy. – Tak bardzo pragnąłem, żebyś była tylko moja… – Jego głos zmienił się w chrypliwy szept, a w oczach pojawiła się wielka tęsknota, która rozbroiła Kate. – Kiedy po wyjściu mojej matki kochaliśmy się, zauważyłem, że znów się zamykasz i uciekasz przede mną. Chciałem wyciągnąć do ciebie rękę, rozwalić mur, który zbudowałaś wokół siebie. Czułem… Gdybym tylko potrafił… Kate…

Przywarł do jej ust i zaczął całować z pasją, która jak zwykle wzbudziła i jej pożądanie. Mimo to zadra w sercu została i nie pozwoliła Kate poddać się fali zmysłowych doznań. Odepchnęła go z całych sił.

– Nie! Okłamujesz mnie! Zachowujesz się dokładnie tak jak Scott.

– Nie jestem Scottem! – odparł ze złością. – Czy ty w końcu zapomnisz tego łajdaka raz na zawsze?

Alex wstał i podszedł do balkonu, otworzył drzwi i zaczął głęboko wdychać świeże powietrze.

– Co mam zrobić, żeby do ciebie dotrzeć, Kate? A może to w ogóle niemożliwe?

Kate biła się z myślami. Jej serce wołało, żeby przytulić się do niego, ucałować, ale wspomnienia zbyt mocno raniły.

– Nie mogę… Nie chcę jeszcze raz przez to wszystko przechodzić – odparła wreszcie, obciągnęła podomkę, wstała z łóżka i skierowała się do drzwi.

– Nie odchodź. – Alex odwrócił się, oparł ramię na drzwiach balkonowych i włożył ręce do kieszeni. Na jego twarzy widać było znużenie i porażkę.

Widząc to, Kate zawahała się.

– Nie możesz tak po prostu zlekceważyć naszego małżeństwa tylko na podstawie tego, co zaobserwowałaś na dzisiejszym przyjęciu. Nie zdradziłem cię ani w myślach, ani w czynach… I cały czas miałaś moje wsparcie – dodał z tępym znużeniem.

– Nieprawda – wymamrotała, powstrzymując łzy.

– Czyżby, Kate? Pozwól, że coś ci powiem. Nigdy wcześniej nie byłem tak szczęśliwy jak w ciągu ostatnich kilkunastu dni. Nie potrafiłbym zaryzykować takiej gry, w której stawką dzisiejszego wieczora byłoby to moje szczęście. Doskonale wiedziałem, że na przyjęciu będzie Nicole, którą moja matka podjudzi do podjęcia próby odzyskania władzy nade mną Zresztą i tak nie musiałaby jej na to długo namawiać. Uraziłem jej kobiecą dumę.

– Alex – westchnęła i w geście bezradności wzruszyła ramionami. – Ja również wiedziałam, że prędzej czy później natkniemy się na nią, więc pomyślałam, że lepiej skończyć z tym zaraz na początku.

– Kate – rzekł z lekko ironicznym uśmiechem – chciałem, żebyś się wystroiła nie dlatego, że pragnąłem zaspokoić swoją próżność, ale dlatego, żeby obronić cię przed szponami Nicole. Nie mogłem pozwolić, żeby wykorzystała swoją urodę jako broń przeciw tobie. Nicole usiłowała… – Uśmiechnął się do siebie. – Całe to jej efektowne podejście do nas było obliczone na to, żeby wyprowadzić cię z równowagi. Byłem zachwycony tym, jak się wspaniale obroniłaś. No i zaraz potem Nicole zabrała się za mnie. Właśnie miałem zamiar publicznie zwrócić jej uwagę, że jesteśmy już tylko byłymi przyjaciółmi, kiedy nagle zauważyłem twoją całkowitą obojętność. Zająłem się więc gośćmi, a szczególnie sir Edwardem… a potem gdzieś mi zniknęłaś. Dowiedziałem się później od Nicole, że byłaś w garderobie. Kiedy cię szukałem, matka celowo wprowadziła mnie w błąd, mówiąc, że zrobiło ci się niedobrze i wyszłaś na taras. A tam, naturalnie, już czekała na mnie Nicole.

– Tak… mnie szukałeś, a z nią zostałeś – rzuciła gorzko. Alex uniósł dumnie głowę i przeszył Kate pewnym siebie spojrzeniem.

– Owszem. Kiedy ją zobaczyłem, chciałem się od razu wycofać. Ale Nicole powiedziała, że właśnie rozmawiała z tobą i dowiedziała się, że nie dbasz o to, czy ja i ona jesteśmy kochankami. Powiedziała, że nie obchodzi cię nic oprócz urodzenia dzieci i życia w luksusie.

Momentalnie cała krew odpłynęła Kate z twarzy.

– Czy ty… jej uwierzyłeś? – wyszeptała głosem wypełnionym bólem.

– To ty jej uwierzyłaś – odparł z kpiną.

– Tak – rzekła głucho.

– No, cóż. Ja nie. – Pokręcił głową. – Nie mógłbym uwierzyć w to, że zaaprobujesz zdradę. Na samym początku naszej umowy o małżeństwie zaznaczyłaś, że wymagasz przede wszystkim wierności. Wobec czego nawet wtedy, kiedy tak doskonale okazywałaś mi obojętność, nie wierzyłem, że rzeczywiście jest ci wszystko jedno. W żadnym razie nie kusiła mnie chęć ponownego zostania kochankiem Nicole. Ona jednak nie dawała za wygraną… Tam, na tarasie, zarzuciła mi ręce na szyję i oczywiście usiłowała mnie podniecić. Przywarła do mnie całym ciałem, więc chwyciłem ją w talii i odstawiłem na przyzwoitą odległość, tłumacząc, że to, co robi, nie ma już sensu… I właśnie w tym momencie ty pojawiłaś się na tarasie… Dostrzegłem w twoich oczach ból i jednocześnie pogardę. Szepnąłem Nicole, że prędzej ja ją zniszczę, niż jej się uda zniszczyć moje małżeństwo i pognałem za tobą.

Alex odepchnął się od drzwi i powoli podszedł do Kate. Ona zaś stała nieruchomo, jakby była pozbawiona jakichkolwiek emocji. Teraz dopiero zrozumiała, że chorobliwa nieufność przesłoniła jej oczy i wywołała podejrzenia o niewierność i cyniczną grę męża. Ze wstydem zwiesiła głowę. Nie była w stanie spojrzeć mu prosto w oczy. Alex delikatnie uścisnął ją za ramiona.

– Bez względu na to, jakie żywisz do mnie uczucia, Kate, nasza umowa jest i będzie aktualna. Nosisz moje dziecko i nie pozwolę ci odejść.

Poczuła piekącą suchość w gardle. Przełknęła z trudem ślinę, próbując wydobyć z siebie głos. Chciała zapewnić Alexa, że nie odejdzie od niego i już na zawsze będzie towarzyszką jego życia. Zanim jednak zdążyła rzec słowo, rozległ się głośny dzwonek do drzwi.

– Zostań tu. Ja otworzę – rzekł spokojnie, odwrócił się i zamknął za sobą drzwi.