P. Cast: Zdradzona

– Rzeczywiście jestem bardzo zmęczona. – Popatrzyłam na Neferet. – Jeśli mogę, chętnie bym się już położyła.

– Oczywiście, kochanie – odpowiedziała z nieszczerą serdecznością. – Tak będzie najlepiej.

– Ale chciałabym też zatrzymać się po drodze w świątyni Nyks, jeśli nie masz nic przeciwko temu – dodałam jeszcze.

– Masz za co dziękować Nyks. To dobry pomysł pójść do jej świątyni.

– Pójdziemy z tobą – zaofiarowała się Shaunee.

– Tak, Nyks była też z nami przez całą noc – powiedziała Erin.

Damien i Erik zgodnie potaknęli, ale ja nie patrzyłam na nich. Nie spuszczałam oka z Neferet.

– Owszem, podziękuję bogini, ale jest inny powód, dla którego chcę tam pójść. – Nie czekałam, aż zapyta mnie, jaki to powód, i dalej mówiłam: – Chcę dla Stevie Rae zapalić świeczkę przynależną żywiołowi ziemi. Obiecałam jej, że będę o niej pamiętała.

Moi przyjaciele mruknęli coś na znak zgody, ale ja nadal całą uwagę skupiałam na Neferet, gdy wolno do niej podchodziła.

– dobranoc, Neferet – powiedziałam i tym razem to ja podeszłam, aby ją uścisnąć, a kiedy przyciągnęłam ją blisko siebie, szepnęłam jej do ucha: – Ludzie, adepci czy wampiry nie muszą mi wierzyć, ponieważ Nyks mi wierzy. A nasze rachunki nie są jeszcze skończone.

Wysunęłam się z objęć Neferet i odwróciłam się do niej plecami. Razem z przyjaciółmi wyszliśmy z budynku i przecinając dziedziniec, stanęliśmy wkrótce przed świątynią Nyks. Wreszcie śnieg przestał padać, księżyc wyzierał nieśmiało spod strzępków chmurek, które wyglądały jak srebrne szarfy. Zatrzymałam się przed pięknym marmurowym posągiem Nyks stojącym przed świątynią.

– Tutaj – powiedziałam zdecydowanie.

– Z? – zagadnął Erik trochę zdezorientowany.

– Chce postawić świecę Stevie Rae u stóp bogini Nyks – wyjaśniłam.

– Przyniosę ci ją – zaofiarował się Erik i ścisnąwszy mi dłoń, wszedł do świątyni.

– Słusznie – pochwaliła mnie Shaunee.

– Tak, Stevie Rae byłaby zadowolona, widząc, że jej świeca tu się pali – dodała Erin.

– Bliżej ziemi – powiedział Damien.

– A zatem bliżej Stevie Rae – rzekłam cicho.

Wrócił Erik i podał mi zieloną świecę obrzędową oraz długą rytualną zapalniczkę. Zgodnie ze swoją intuicją zapaliłam świecę i postawiłam ją u stóp Nyks.

– Pamiętam o tobie, Stevie Rae, zgodnie z obietnicą – powiedziałam.

– Ja też – wyznał Damien.

– I ja – zapewniła Shaunee.

– Ditto – poświadczyła Erin.

– Ja też ją pamiętam – rzekł Erik.

Nagle wokół posągu Nyks zawirował wonny zapach łąki porośniętej soczystą trawą, co u moich przyjaciół wywołało uśmiech, a jednocześnie łzy w oczach. Zanim odeszliśmy stamtąd, przymknęłam powieki i zmówiłam szeptem krótką modlitwę, którą nosiłam głęboko w sercu, modlitwę będącą zarazem obietnicą:

– Wrócę po ciebie, Stevie Rae.

[1]Parents-Teachers Association – organizacja skupiająca rodziców, którzy działają na rzecz szkoły.

[2]Skrót do Ohio State University.