Saryal İsmayıl - Bakı rüzgarı

Kitabın müəllifi mərhum İsmayıl Saryal 1896-cı ildə Azərbaycanınn Gəncə şəhərində Minabəyim xanım və Vəqflər müdiri Mir Hacı Seyid Əhmədin ikinci övladı kimi dünyaya gəlib. Qaynar ictimai həyatı, geniş meydanları, yaraşıqlı evləri, təmiz küçələrilə Gəncə şəhəri 20-ci əsrin əvvəllərində modern və gözəl bir şəhər idi. Şəhərin çayla ayrılan üzbəüz hissəsində ermənilər, digər əsas hissəsində isə türklər yaşayırdılar. Türklər və ermənilər arasındakı dostluq, qarşılıqlı sevgi və hörmət rusların erməniləri davamlı təhrik etmələri ilə pozuldu, sonra getdikcə artan düşmənçiliyə, qanlı toqquşmaya çevrildi. Həmin vaxtlar gimnaziyada oxuyan İsmayıl Saryal kitabda başına gələn hadisədən söz açır…

Həmin dövrdə Azərbaycanda milli şüur get-gedə inkişaf edir, mətbəələr açılır, qəzetlər, jurnallar, kitablar çap olunur, xalqın milli hisləri dirçəlirdi.

Şagirdlik həyatının şıltaq, maraqlı və şübhəsiz, çox şirin günlərini dilə gətirən İsmayıl Saryal gimnaziyanı bitirdikdən sonra təhsilini Kiyev Politexnik İnstitutunda davam etdirmək üçün bir neçə yoldaşı ilə yola düşür. Həmin məqamda böyük Rusiya İmperiyası böyük daxili narahatlıqlarla, küçə nümayişləri ilə çalxalanır, paytaxt Peterburq silkələnirdi. Çox yaxşı təşkilatlanan kommunistlər hər bir bəhanədən istifadə eləyib quruluşu sarsıdır, xalqı dəhşətə salır, təxribatlar törədirdilər. Küçələr, meydanlar daim qaynayan kütlələrlə dolu olurdu. Rusiya İmperiyasında yaşayan bütün xalqlar zəncirlərini qırmaq, azadlıq qazanmaq üçün bu qarma-qarışıq mühitdən istifadə eləyib gizli təşkilatlar yaradır, səylə fəaliyyət göstərirdilər.

Təəssüf ki, Kiyevdə ali təhsil alan Azəri türkləri arasında kommunistlərin cənnət vəd eləyən sözlərinə aldananlar da vardı. Amma İsmayıl Saryal bütün o hərc-mərclik içində hədəfini itirməyib, millətçilik yolundan bir addım da geri çəkilmədi və aldadıcı şüarlara uymayaraq, millət sevgisini qəlbində iman kimi gəzdirdi.

Müəllifin xüsusilə, 1917-ci il inqilabından sonra Kiyevdəki qanlı küçə nümayişlərini, azğınlaşmış quldurların qəddarlığını, ata-anaların səs-küylü, həyəcanlı günlərini təsvir elədiyi səhifələr kommunist inqilabının iç üzünü göstərmək baxımından çox maraqlıdır.

Bu keşməkeşlər içində, silahların atəş açdığı, meydanlarda insanların öldürüldüyü bir vaxtda təhsil almaq imkanı olmadığından İsmayıl Saryal da yoldaşları ilə birgə çar-naçar vətəninə qayıdır. Amma təəssüf ki, qırmızı inqilabın qığılcımı Gəncəyə də sıçramış, köhnə kini alışdırmış və erməniləri ayağa qaldıraraq qanlı qırğına yol açmışdı.

Rusiya bu anarxiya mühitində beşik kimi yırğalanır. Kimin qolu güclüdürsə, kimin silahı çoxdursa, o hakim olur, kütlələri əzir, adamları sorğu-sualsız gülləlləyir.

Azərbaycan türkləri arasında da birləşmə, müştərək cəbhə təşkil eləmək, silahlamnaq üçün iş gedir. Milli Komitə Azərbaycanda hökumət qurmaq, asayişi bərpa etmək, nizam-intizam yaratmaq üçün hazırlaşır.

Rusiyada bolşeviklər hakimiyyətə gələndən sonra 1918-ci il mart ayının əvvəllərində Brest-Litovsk müqaviləsi imzalanır, beləcə, Sovet Rusiyası müharibədən çıxır. İsmayıl Saryal yarımçıq qalan təhsilini tamamlamaq üçün uzun səfər nəticəsində Kiyevə qayıdır. Amma bəzi professorlar “burjua” ittihamı ilə güllələnmiş, bir hissəsi tutulmuş, bir hissəsi isə işgəncə verilməklə sorğu-suala çəkilməkdədir.

Bolşeviklər iqtidara gəldikləri gün Rusiyada yaşayan bütün millətlərə azadlıq verəcəklərini vəd eləmişlər. Belə bir siyasətin Rusiyanı parçalayacağını düşünən keçmiş çar generallarından biri Denikin bolşevik hakimiyyətinə qarşı qiyam qaldırmışdı. Kiyev şəhəri yenidən alov meydanına çevrilmiş olur. Şəhər əvvəl Denikinin əlinə keçmiş, bir müddət sonra şəhərdə qırmızıların bayrağı dalğalanmış, eyni zamanda da müstəqil Ukrayna qurmaq istəyən Petlyura adlı bir millətçi də başına topladığı könüllülərlə Kiyevi ələ keçirmək üçün mübarizə aparmışdı.

İnqilab günlərinin tükürpərdici mənzərəsi kitabda çox canlı boyalarla təsvir olunmuşdu…

Bu qarışıqlığın içində tanınmış bolşevik qadın Roza Lüksemburqun da olduğu və onun bir toqquşmada başından ağır yaralanması haqda kitabda məlumat verilir.

Artıq Kiyevdə oxumaq, təhsil almaq, diplom sahibi olmaq çətinləşmişdir. Quruluşla ayaqlaşmayanlar kənarlaşdırılır, bütün qapılar üzlərinə bağlanır, hər addımda onlara mane olunurdu.

Bu arada Azərbaycan öz müstəqilliyini elan eləmiş, Müsavat Partiyası çoxluğa sahib olmaqla hökumət qurmuş, savadlı adamlar yetişdirmək məsələsini ön plana çıxarmış və parlament gəncləri Avropaya göndərmək barədə qərar qəbul eləmişdi. İsmayıl Saryal və yoldaşları da Kiyevdəki təhsillərini yarımçıq qoyub, doğulub-böyüdükləri torpağa qayıtmağa üstünlük verdilər.

Ölkənin min cür ehtiyac içində çırpındığı ölüm-qalım günlərində hökumətin xeyli gənci ali təhsil almaq üçün təqaüdlə Avropanın elm baxımından qabaqcıl olan bəzi ölkələrinə göndərməyə çalışması, bunun üçün də ətək-ətək pul xərcləməyi nəzərdə tutması çox xeyirxah və nəcib təşəbbüs idi.

Bakı-İstanbul-Roma-Paris yolu ilə Berlinə gedən İsmayıl Saryal İstanbuldan keçəndə millətçiliyimizin müqəddəs məbədi olan Türk Ocağına da baş çəkir və təəssüratını qələmə almışdı…

İsmayıl Saryal Azərbaycan hökumətinin verdiyi təqaüdlə Berlinə gedir, orada Texniki Universitetin elektrik mühəndisliyi fakültəsinə daxil olur. İşgüzar, çalışqan, ciddi tələbə olduğundan planlı təhsil nəticəsində fakültəni uğurla bitirir, ali ixtisaslı elektrik mühəndisi diplomu almış olur.

Berlində təhsil aldığı müddətdə gözəl, zərif, xasiyyətini və davranışını bəyəndiyi alman qızı Helena Hoffmanla ailə qurur və onu Almaniyada qalmaq üçün dilə tutanlara qulaq asmadan vətəninin dirçəlməsi məqsədiylə arvadı ilə birgə artıq bolşevik hakimiyyəti qurulmuş Azərbaycana qayıtmaq qərarına gəlir.

Moskva vasitəsilə Bakıya qayıdanda vəziyyətin çox dəyişdiyini, bütün ölkəni bürümüş dəhşətli xəyanət torunun qurulduğunu, hər şeyin baş-ayaq olduğunu, Çeka terrorunun meydan suladığını görür, dostlarının, o cümlədən, millətçi fikirləri ilə tanınan, hamının sevdiyi, uşaqlıq dostu Cahangirin Avropaya getməzdən əvvəl ona söylədiklərini xatırlayır…

Bakıda hər tinə, hər məktəbə, hər fabrikə, hər müəssisəyə, hətta hər evə agent yerləşdirilib. Tində satıcılar, məktəbdə müəllimlər, fabrikdə fəhlələr, məhəllədə poçtalyonlar danos şəbəkəsinin üzvləridirlər. Ölkənin təhsil görmüş, əli qələm tutan dəyərli ziyalıları bir-bir nəzarət altına alınır, qondarma bəhanələrlə tutulub, çox ağır şəkildə cəzalandırılırlar.

İsmayıl Saryal yeni quruluşun Azərbaycanda əxlaqi hisləri yox eləmək, insanları heyvan səviyyəsinə endirmək üçün necə iyrənc təbliğat işlərinə əl atdığını, mənəvi dəyərləri necə ələ saldığını kitabın səhifələrində görmək mümkündür…

İsmayıl Saryal kitabında özündən üçüncü şəxsin dili ilə söz açır, adını Oğuz qoyur. Xatirələrində bəhs elədiyi Oğuz özüdür…